SKROBIA

Skrobia jako substancja zapasowa u roślin.

KARTA CHARAKTERYSTYKI

 Właściwości:

• białe ciało stałe;
• nie ma smaku ani zapachu;
• nierozpuszczalna w alkoholu etylowym i benzynie;
• nierozpuszczalna w zimnej wodzie, w gorącej tworzy kleik;
• węglowodan, polisacharyd roślinny
• ulega hydrolizie  kwasowej rozpada się na coraz krótsze łańcuchy tworząc kolejno:
  amylodekstryny (barwiące się z jodem na niebiesko),
  erytrodekstryny (barwiące się z jodem na czerwono),
  achrodekstryny (niebarwiące się z jodee) i maltozę i glukozę;

Występowanie:

• jest substancją zapasową u roślin, które magazynują go w owocach, nasionach, korzeniach w formie ziaren w liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach. Szczególnie bogate w skrobię są ziarna zbóż i bulwy ziemniaka.
• odkłada się w komórkach roślin w postaci ziaren lub granulek, których wielkość i kształt są charakterystyczne dla poszczególnych gatunków roślin. Ziarna skrobi mają średnicę 2-120 µm, zależnie od pochodzenia mają różne właściwości i wygląd. Rozróżnia się skrobię ziemniaczaną, pszenną, kukurydzianą itp.
• 
• 
  
  

• 
  
   
  
  Skrobię można wykryć za pomocą jodyny lub płynu Lugola, który zawiera jod. Pod wpływem jodu skrobia przyjmuje niebiesko-fioletowe zabarwienie.

Galeria zdjęć - grupa Explorer wykrywa skrobię.

•