Explorer to nazwa grupy pracującej w ramach projektu "Fascynacje zaklęte w nauce i biznesie" na terenie Gimnazjum w Wojciechowie. W ramach tego blogu będziemy prezentowały naszą pracę w projekcie.
Z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia i zbliżającego się Nowego roku życzymy Wam wszystkim dużo zdrowia, szczęścia, pomyślności oraz spełnienia najskrytszych marzeń, aby magia tych Świąt zagościła nie tylko w Waszych domach, ale też w Waszych sercach. Wigilia to nie tylko czas na radość, ale także na zadumę, nad tym co było, co jest i co nas czeka. Niech te święta będą okresem pojednania, bliskości i spokoju a Nowy Rok zapoczątkuje nowy, lepszy etap w Waszym życiu.
Konkurencja - proces, w którym podmioty rynkowe współzawodniczą ze sobą w zawieraniu transakcji rynkowych poprzez przedstawianie korzystniejszej od innych podmiotów oferty rynkowej celem realizacji swoich interesów. Konkurowanie może się odbywać w oparciu o wiele cech oferty rynkowej, takich jak cena, jakość, forma płatności i wiele innych. W zależności od struktury rynku, na którym zachodzi proces konkurencji, wyróżnia się różne modele konkurencji. Pojęcie konkurencji dotyczy zarówno producentów, jak i konsumentów. Kupujący także konkurują między sobą o to, aby nabyć ograniczoną ilość dóbr na najkorzystniejszych warunkach. Przykładem ilustrującym konkurowanie między sobą kupujących jest aukcja dzieła sztuki. Jednostkowy charakter dzieła sztuki powoduje, że kupujący mają do czynienia z dobrem rzadkim, w związku z czym muszą złożyć ofertę lepszą od pozostałych uczestników aukcji, jeżeli chcą nabyć dobro dostępne w ograniczonej ilości.
To proces wzbogacania zbiorników wodnych w substancje pokarmowe (nutrienty, biogeny), jest to wzrost trofii, czyli żyzności wód. Dotyczy to nie tylko zbiorników wodnych ale również cieków. Biorąc pod uwagę geologiczną historię jezior, najczęściej uważa się, że eutrofizacja jest procesem naturalnym.
Przyczyny eutrofizacji
Głównąprzyczyną eutrofizacji jest wzrastający ładunek pierwiastków (biogenów), przede wszystkim fosforu. Wzrost dopływupierwiastków biogennych, w tym wypadku fosforu, obejmuje nie tylko wzrost zrzutów ścieków, ale także wzrost zawartości środków piorących i innych detergentów zawierających fosfor w ściekach. Większa ilość tego biogenu związana jest także z intensyfikacją nawożenia oraz wzrostem erozji w zlewni. Wzrost dopływu azotu, drugiego z biogenów, związany jest z wzrastającą emisją tlenków azotu do atmosfery, a tym samym dużą ich zawartością w opadach atmosferycznych. Nawożenie ziemi poddanej pod uprawę, również przyczynia się do wzrostu ładunku azotu, ponieważ fosfor znajdujący się w glebie nie jest pierwiastkiem silnie mobilnym. Silne opady deszczu mogą łatwo wypłukiwać azot z powierzchniowej warstwy gleby oraz z nawozów, przy czym do zbiornika mogą być też wniesione znaczne ilości fosforu.
Następstwa eutrofizacji
Na początku procesu eutrofizacji następuje umiarkowany wzrost produkcji biologicznej, co jest korzystne i przekłada się na wzrost liczebności ryb, ale po przekroczeniu pewnej granicy obserwuje się już wiele niepożądanych następstw tego procesu takich jak:
1.Masowy rozwój organizmów fitoplanktonowych powodujących w powierzchniowej warstwie wody tzw. zakwity i zmniejszających przezroczystość tej wody. W zbiorniku wzrasta przede wszystkim ilość sinic, które utrzymując się na powierzchni tworzą często kożuchy. Masowe nagromadzenia tych glonów powodują nie tylko śmiertelność ich samych, ale również występującej tam fauny. Ponadto niektóre szczepy sinic wydzielają toksyny i nierzadko powodują uczulenia. Wydzielanie przez glony organicznych substancji psujących smak i zapach wody dyskwalifikuje takie zbiorniki jako źródła wody pitnej. Zakwity występują nie tylko w zbiornikach, ale również w rzekach. W przypadku tych ostatnich powodowane są zwykle przez zielenice lub okrzemki, które są jednak mniej uciążliwe niż sinice, których miejscem występowania są przeważnie wody stojące.
2.Ustępowanie roślinności zanurzonej z powodu pogarszających się warunków świetlnych w strefie przybrzeżnej - litoral. Postępujące zanikanie światła pośrednio prowadzi także do przebudowy fauny tam występującej. Kożuchy glonów w tej strefie zupełnie uniemożliwiają rekreacyjne użytkowanie wody.
3.Wyczerpanie zasobów tlenu w warstwie przydennej - hypolimnionie, a zwłaszcza profundalu i w osadach dennych prowadzi do zaniku fauny głębinowej, w tym także gatunków reliktowych. Również tarło niektórych ryb nie dochodzi do skutku, co prowadzi do ustępowania cennych gatunków np. łososia. Często zdarza się że ryby giną zimą pod pokrywą lodową w wyniku braku tlenu. W warunkach anaerobowych dochodzi dodatkowo do różnych procesów chemicznych (amonifikacja, denitryfikacja) i powstawania metanu.
4.Występowanie siarkowodoru, który podczas całkowitego braku tlenu może przechodzić do warstw powierzchniowych wody, ulatniać się i zatruwać atmosferę w okolicy.
Metody zapobiegania eutrofizacji
Prostym sposobem kontroli trofii zbiornika jest badanie widzialności krążka Secchiego: białego krążka o średnicy 30 cm, opuszczanego na wyskalowanej lince. Jego widzialność zależy od ilości zawiesiny w wodzie, a ta z kolei – głównie od ilości glonów. Na podstawie widzialności krążka Secchiego można obliczyć tzw. wskaźnik Carlsona, na podstawie którego porównuje się trofię poszczególnych zbiorników lub zmiany trofii danego zbiornika w czasie. Tenże wskaźnik można też obliczyć, mając do dyspozycji dane o ilości chlorofilu a (pomiary fotometryczne) lub związków fosforu.
Najskuteczniejszą metodą walki z procesem eutrofizacji jest ograniczenie antropogenicznego dopływu biogenów do wód - kompostowanie odchodów w miejsce odprowadzania ich do ujścia kanalizacyjnego, redukcja zawartości fosforanów w środkach piorących używanych w gospodarstwach domowych, ograniczanie stosowania nawozów sztucznych w rolnictwie.
Nasza grupa "Explorer" przeprowadziła doświadczenie, dotyczące właśnie eutrofizacji. My zajęłyśmy się nawozem azotowym (saletra amonowa), a chłopcy nawozem fosforanowym.
Nr stanowiska
Roztwór
Ilość substancji potrzebnej do roztworu
1
1%
1,5 g
2
5%
7,5 g
3
15%
22,5 g
4
20%
30 g
5
50%
75 g
Ilość potrzebnej saletry amonowej wyliczyłyśmy korzystając z masy molowej substancji. Do doświadczenia użyłyśmy wody destylowanej i wodociągowej. Do każdego rodzaju badanej wody przygotowałyśmy trzy słoiki-jeden na próbę kontrolną, drugi na wodę wodociągową, a trzeci na próbę kontrolną. do słoików z wodą destylowaną i wodociągową wlałyśmy po 100 ml wody, a do próby kontrolnej 150 ml. Z każdej próby odlałyśmy 50 ml roztwory do wody wodociągowej i destylowanej. Nasze roztwory ustawiłyśmy na parapecie w naszej pracowni i zakryłyśmy je zakrętkami. Teraz czekamy na efekty;]
Produkt w marketingu, to każdy obiekt rynkowej wymiany oraz wszystko co może być oferowane na rynku. Produktem może być dobro materialne, usługa, miejsce, organizacja bądź idea.
Podstawową funkcją każdego produktu jest zaspokojenie potrzeby nabywcy. Najczęściej jest to więc użyteczność produktu. Oprócz tej podstawowej każdy produkt pełnić powinien dwie dodatkowe funkcje. Pierwsza z nich wiąże się z łatwością użytkowania produktów, druga zaś z ich kształtem i kolorystyką.
Łatwość użytkowania produktu jest szczególnie widoczna w wypadku nowoczesnych produktów przemysłu elektronicznego (np. nowoczesne telewizory, aparaty fotograficzne, komputery czy magnetowidy).
Kształt i kolorystyka produktów mają w warunkach gospodarki rynkowej duże znaczenie. Klientom oferuje się wiele różnych produktów zaspokajających tę samą potrzebę (np. samochody, odzież). Na wybór wpływać może kształt, kolor i inne elementy kształtujące pierwsze wrażenie. Ogromne znaczenie ma także opakowanie.
Produkt tak jak każde dobro ma swoje cykle od wprowadzenia go na rynek poprzez działanie na rynku lub jego wycofanie. Cykl życia produktu składa się z 4 faz:
-wprowadzenia produktu na rynek, sprzedaż niska,
-wzrostu
-dojrzałości, czyli nasycenie produktem
-spadku (schyłu)
NiBlandia od dzisiaj jest naszą wyspą, którą musimy rozsądnie zagospodarować, tak aby jak najmniej ingerować w obszary leśne i aby zabudowa mieszkalna była jak najbardziej skoncentrowana. Mamy nadzieję, że podołamy temu zadaniu i nasza wyspa będzie w pełni spełniała te warunki;)
Więcej informacji na temat naszej wyspy znajdziecie na stronie:
Misja firmy to ujęcie wizji strategicznej dla potrzeb zarządzania, także dalekosiężne zamierzenia i aspiracje.
Funkcje dobrej misji:
a) misja jako punkt określenia-funkcja ukierunkowująca;
b) misja jako deklaracja intencji-funkcja uwiarygodniająca;
c) misja jako wartość wspólna-funkcja integrująca;
d) misja jako gwarancja przyszłości-funkcja stabilizująca;
e) misja jako źródło natchnienia-funkcja inspirująca.
Adresatami misji firmy są-wszystkie osoby, grupy społeczne, instytucje, firmy, które mają wpływ na jej działalności-pomagają lub przeszkadzają w osiąganiu sukcesów.
Misja firmy jest generalną deklaracją sensu działania racji istnienia i rozwoju firmy co najmniej w jednym z pięciu obszarów:
1. domena-to profil działalności albo portfel strategicznych bilansów firmy;
2. odpowiedzialność-to stosunek firmy do ważnych partnerów;
3. sukces-to standardy i kryteria według których mierzyć będziemy powodzenie firmy;
4. kompetencje-to kluczowe zdolności i umiejętności wspomagające osiąganie sukcesu;
5. organizacja-to zestaw głównych reguł według których skonstruowany jest system zarządzania firmą;
Misja firmy jest publiczną, jawną deklaracją wartości publikowaną w oficjalnych dokumentach i reklamach firmy.
Deklaracja misji firmy:
- jaki jest powód istnienia firmy;
- co jest domeną firmy, czyli w jakim biznesie działa;
- kim są ich nabywcy;
- jaki jest geograficzny zasięg działania wyróżniający kompetencje firmy;
- misja odpowiada na pytania: co? Dla kogo? Jak? Gdzie? Dlaczego?
Ostatnio zajmowaliśmy się tworzeniem mikroplanety. Na początku przygotowaliśmy niewysokie, kartonowe pudełko, do którego włożyliśmy glebę doniczkową. Po jej równomiernym rozprowadzeniu posadziliśmy wcześniej przygotowane rośliny doniczkowe i posialiśmy nasiona rzeżuchy, fasoli, rzodkiewki i brokuł. W tym ekosystemie umieściliśmy także 2 dżdżownice. Karton z glebą położyliśmy na szklanej płycie, zwilżyliśmy rośliny i podłoże. Następnie na ekosystem nałożyliśmy akwarium, a silikonem uszczelniliśmy krawędzie styku akwarium z płytą szklaną. W ten sposób mikroplaneta została całkowicie odcięta od otoczenia. Nasz "sztuczny" ekosystem ustawiliśmy na parapecie, by codziennie obserwować zmiany w nim zachodzące.
